άνθρωποι

αλήθεια γιατί οι άνθρωποι είναι σκληροί προς τα ζώα?
τι μας κάνανε?
αυτά τίποτα άλλα εμείς ναι καταστρέφουμε  το σπίτι μας την γη γιατί όμως?

true because people are cruel to animals;
what we were doing;

these are nothing but we are eties for all this we are destroying the very earth our mother why why omos;

σκορπιος

Σκορπιός (αρθρόποδο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο σκορπιός αν και μοιάζει δεν είναι έντομο αλλά αραχνοειδές της υπερομοταξίας
 των αρθροπόδων. Έχει μέγεθος από 3 μέχρι 18 εκατοστά του μέτρου. Κατοικεί στις
 ξερές και πετρώδεις περιοχές.
Στην Ευρώπη εμφανίζεται περισσότερο στην Ισπανία, την Ιταλία και τα Βαλκάνια.
Ζει μόνος του και δεν αλλάζει τον τόπο που μένει μέχρι να πεθάνει.
Την ημέρα κρύβεται κάτω από πέτρες, στις σχισμές των βράχων ακόμα και μέσα στα σπίτια,
 στις σκοτεινές γωνιές ή κάτω από έπιπλα.
Τη νύχτα βγαίνει από την κρύπτη του για την ανεύρεση τροφής.
 Οι σκορπιοί τρώνε έντομα, αράχνες και άλλα μικρά ζωύφια.

Δεν απομακρύνεται από την κρύπτη του εκτός από την εποχή που πολλαπλασιάζεται,
 οπότε πρέπει να βρει το ταίρι του. Μετά τη σύζευξη, ο θηλυκός σκορπιός
 καταβροχθίζει τον αρσενικό
και ύστερα από μερικούς μήνες το θηλυκό γεννάει 20 - 30 αβγά.
Η μητέρα βοηθά με τις λαβίδες της να βγούν τα μικρά από τα αυγά.
 Αφού τα καθαρίσει, τα βάζει πάνω στη ράχη της, όπου μένουν περίπου 15 μέρες.
 Στο διάστημα αυτό η μητέρα μένει συνέχεια στη φωλιά της, χωρίς να τρώει τίποτα.

Το τσίμπημα του σκορπιού που ζει στην Ευρώπη προκαλεί πόνους και ερεθίζει το δέρμα,
 δεν είναι όμως επικίνδυνο. Οι σκορπιοί που ζουν στις ισημερινές περιοχές είναι πολύ επικίνδυνοι.
 Το δηλητήριο που έχουν στο αγκάθι στην άκρη της ουράς τους είναι θανατηφόρο,
περισσότερο για τα παιδιά, αλλά και για τους ενήλικες.

ΝΑ ΞΈΡΕΤΕ ΠΩΣ ΤΟ blog ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΕΙ ΤΗΝ 
ΙΣΤΟΣΕΛΊΔΑ ΤΗΣ wikipedia ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ... 

λύκοι Καφές Αρκούδες

 Σήμερα λύκους θα συναντήσουμε στα δάση της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Στο χωριό μας, σύμφωνα με στοιχεία των κτηνοτρόφων, ζουν αρκετοί λύκοι.

 

  Ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά το μέλλον του λύκου στη χώρα μας είναι το ανεξέλεγκτο κυνήγι και η λαθροθηρία που συνέβαλε δραματικά στην εξαφάνιση ή μείωση των θηραμάτων του λύκου σε κάποιες περιοχές και εξανάγκασε τις αγέλες να προσεγγίσουν περιοχές όπου υπάρχει ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα. Οι ζημιές που προκαλούνται από λύκους στην κτηνοτροφία είναι ζήτημα τόσο παλιό, όσο και η πρακτική της ελεύθερης βοσκής από τον άνθρωπο. Ακόμη και στην περίπτωση που ο λύκος βρίσκει αρκετή φυσική λεία, οι ζημιές στην κτηνοτροφίαείναι αναπόφευκτες. Όταν όμως υπάρχει επαρκής φυσική λεία για το λύκο και παράλληλα αποτελεσματική φύλαξη των κοπαδιών, οι ζημιές μπορούν να μειωθούν αποτελεσματικά.
Οι παγάνες και τα δηλητηριασμένα δολώματα συνεχίζουν να αποτελούν ευρύτατα διαδεδομένες πρακτικές θανάτωσης των λύκων. Ευθύνονται για τη μείωση του πληθυσμού και για την εξαφάνιση τους από ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, από το 1950 ως το 1980. Εκτός αυτού, τα δηλητηριασμένα δολώματα συνιστούν άμεσο και μεγάλο κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Αν και ο νόμος, ήδη από το 1993, απαγορεύει αυστηρά τη χρήση τους, ο ένοχος είναι αδύνατο να βρεθεί, γιατί όλοι οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών έχουν πρόσβαση σε φυτοφάρμακα, που διατίθενται ελευθέρα στο εμπόριο. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο είναι να ενημερωθούν οι κάτοικοι των περιοχών αυτών για τις σοβαρότατες συνέπειες των δηλητηριασμένων δολωμάτων τόσο στο οικοσύστημα όσο και στην 
υγεία τους.

   Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων, κάθε χρόνο εξετάζονται 3.000 περίπου επιθέσεις από άγρια ζώα σε κοπάδια. Οιπερισσότερες επιθέσεις λύκων στα κοπάδια σημειώνονται από τον Ιούνιο ως τον Νοέμβριο, όταν αυτά κινούνται ελεύθερα στα βοσκοτόπια. Από τη στιγμή που τα κοπάδια δεν φυλάσσονται επαρκώς και τα ζώα βοσκούν ελεύθερα, χωρίς επιτήρηση, είναι εύλογο οι επιθέσεις των λύκων να είναι πολλαπλάσιες. Όπως έχει διαπιστωθεί, ο λύκος δεν κυκλοφορεί μόνο όταν πέφτει το σκοτάδι, συχνά επιτίθεται και την ημέρα. Κατά συνέπεια, οι κτηνοτρόφοι έχουν περισσότερους λόγους και ευκαιρίες για να τον θανατώσουν.

Λύκος

Σύμφωνα με τη βουλγαρική νομοθεσία για τον Γκρι λύκο (Canis Lupus L.) ένα είδος που το ενδιαίτημά του πρέπει να προστατεύεται με υψηλή προτεραιότητα, σύμφωνα με τις διατάξεις του δικτύου Natura 2000 (είδος του παραρτήματος ΙΙ της πράξης Βιοποικιλότητα με αστερίσκο). Τα είδη στη Βουλγαρία δεν προστατεύονται νομικά. Περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της Πράξης για τη Θήρα και τη Διατήρηση των ειδών και κατά συνέπεια μπορεί να θηρεύονται όλες τις εποχές του χρόνου.
Ο βουλγαρικός πληθυσμός λύκων υπέστη μία σοβαρή πτώση κατά τον τελευταίο αιώνα, ειδικά κατά τη διάρκεια 1950-1960, λόγω του μαζικού ελέγχου των θηρευτών (συμπεριλαμβανομένων των πριμοδοτήσεων σε εθνικό επίπεδο για οργανωμένη εκστρατεία δηλητηρίασης τους με στρυχνίνη). Ως αποτέλεσμα, οι λύκοι σχεδόν εξαφανιστήκανε και μικρές ομάδες επέζησαν μόνο στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας, στη Ροδόπη, στο βουνό Strandja και στην περιοχή Kraishte . Ο πληθυσμός άρχισε να ανακάμπτει στις αρχές του 1980 μετά την απαγόρευση χρήσης της στρυχνίνης . Σήμερα αυτό το είδος κατοικεί σε όλες τις ορεινές περιοχές και στις περισσότερες από τις πεδινές των δασών. Η κυβερνητικά οργανωμένη «απογραφή» του πληθυσμού του λύκου, εκτιμά περίπου 2000-2300 άτομα, αλλά τα δεδομένα που συγκεντρώνονται είναι κατά κύριο λόγο από ερωτηματολόγια τα οποία χρησιμοποιούνται έναντι ενιαίων επιστημονικών μεθόδων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτοί οι αριθμοί θεωρούνται ανακριβείς και υπερεκτιμημένοι . Σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημόνων ο πληθυσμός δεν υπερβαίνει 1000-1200 άτομα. Το φάσμα της κατανομής του καλύπτει πάνω από 25000 km 2 και αντιπροσωπεύει περίπου το 25% της επικράτειας της χώρας.

Καφέ Αρκούδα

Στις αρχές του 20ου αιώνα, η καφέ αρκούδα θεωρήθηκε ένα από τα επιβλαβή ζώα και επικηρύχθηκε. Το αποτέλεσμα της δεκαετίας του 1930 ήταν να απομείνουν λιγότερα από 300 άτομα αρκούδας. Από τις αρχές του 1950, όταν η καφέ αρκούδα τέθηκε υπό καθεστώς προστασία, ο πληθυσμός αυξήθηκε και πάλι κυρίως ως αποτέλεσμα των μέτρων για τη διατήρηση του είδους και τον περιορισμό του κυνηγιού. Στη δεκαετία του 1980 η κομμουνιστική κυβέρνηση κατέταξε την αρκούδα σε έναν κατάλογο διαχείρισης του πληθυσμού των άγριων ζώων, για τα οποία απαγορευόταν το κυνήγι σε εθνικό επίπεδο, εκτός από πολύ λίγα άτομα αρκούδας τα οποία σκοτώνονταν ανά έτος από πολιτικούς και ξένους κυνηγούς και δίνονταν ως τρόπαιο. Μετά την δεκαετία του 1990, με την αλλαγή του καθεστώτος, το κυνήγι και η εντατική λαθροθηρία αυξήθηκαν και πάλι, γεγονός που οδήγησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος στο να επικυρώσει ένα διάταγμα το οποίο θέτει το είδος υπό προστασία, εξαιρώντας τα ζώα που προκαλούν ζημίες ή είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Από το 2002 η καφέ αρκούδα είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος (περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙΙ της Πράξης για τη Βιοποικιλότητα) και οι οικότοποι των ειδών θα πρέπει να προστατεύονται με υψηλή προτεραιότητα και να συμπεριληφθούν στο δίκτυο Natura 2000 (είδος του παραρτήματος ΙΙ της BDA με αστερίσκο) . Επίσης, εξαιρέσεις γίνονται μόνο μετά την παρέκκλιση των κανόνων της ΕΕ για την άρση του προβλήματος με τις αρκούδες.

Ο πληθυσμός της βουλγαρικής καφέ αρκούδας σήμερα χωρίζεται σε 2 υποσύνολα πληθυσμού με μικρή ή καθόλου επαφή μεταξύ τους - η Rila-Ροδόπης με περίπου 300-500 άτομα και της Κεντρικής Βαλκανικής με πληθυσμό περίπου 100-200 αρκούδες. Σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήχθη από την Balkani Wildlife, η οποία περιλάμβανε την εργασία πεδίου, την υποβολή ερωτηματολογίων και μοντελοποίηση του πληθυσμού της αρκούδας με κατανομή περίπου 10,500 km2 της επικράτειας (περίπου το 10% της χώρας), ο πληθυσμός υπολογίζεται ότι κυμαίνεται μεταξύ 400-700 ατόμων. Στην επίσημη απογραφή της άνοιξης του 2009 αναφέρθηκαν 1021 αρκούδες στη χώρα. Κατά τον ίδιο τρόπο, όπως και για τους λύκους, η απογραφή αυτή δεν είναι αξιόπιστη και θεωρείται υπερεκτιμημένη από τους επιστήμονες και τους οικολόγους.   

  Γεωγραφική διασπορά του λύκου. Με πράσινο οι σημερινές ζώνες εξάπλωσης, με κόκκινο οι παλαιότερες επιπλέον ζώνες εξάπλωσης.

ΚΡΟΚΟΔΙΛΟΣ

Ο κροκόδειλος είναι ζώο που ανήκει στην τάξη των μεγάλων ερπετών. Η τάξη αυτή διαιρείται σε τρεις οικογένειες: των κροκοδειλιδών, των αλλιγατοριδών και των γαβιαλιδών.

Οι κροκόδειλοι είναι διαδεδομένοι σε πολλά μέρη της γης. Σήμερα μπορεί να συναντηθούν κροκόδειλοι στη βόρεια και κεντρική Αμερική, στο βορειοδυτικό τμήμα τηςνότιας Αμερικής, στις Αντίλλες, στην Αφρική καθώς και στα νησιά που βρίσκονται στις ανατολικές της ακτές, στην Ινδονησία, στις Φιλιππίνες, στη νότια Ασία.

ΤΡΟΦΟΙ

Οι κροκόδειλοι είναι σαρκοβόρα ζώα. Μπορεί να ειπωθεί πως είναι από τους καλύτερους θηρευτές της φύσης. Αυτό οφείλεται στα κοφτερά τους δόντια και στην γρήγορη τους κίνηση. Όταν ένας κροκόδειλος κυνηγήσει μέσα στο νερό την ώρα που θα επιτεθεί στο ανύποπτο ζώο αυτόματα μια βαλβίδα αποτρέπει την είσοδο νερού μέσα στο ζώο. Μετά με τα κοφτερά του δόντια ικανά να ξεσκίζουν και το σκληρότερο δέρμα κατασπαράζουν κυριολεκτικά όποιοδήποτε ζώο. Αυτό το ζώο μπορεί να είναι βουβάλι της ερήμου. Έχουν απίστευτη δύναμη και αν ένα θύμα αντισταθεί τότε είναι που εφαρμόζει την τακτική της στροφής του θανάτου. Δηλαδή γυρίζει μερικές φορές και το θύμα στην προσπάθεια του να ξεφύγει κομματιάζεται. Μερικές φορές κυνηγούν ομαδικά και δεν μαλώνουν αν δεν υπάρχει αρκετή τροφή για όλους. Κάποτε κάποια είδη κινδύνεψαν να εξαφανιστούν από έλλειψη τροφής. Έτσι οι άνθρωποι προκειμένου να τα σώσουν έφτιαξαν τεχνητά ποτάμια με τρεχούμενα νερά. Αυτό ευνοεί την ανάπτυξη ψαριών και κυρίως σολομών που κινούνται αντίθετα στο ρεύμα αποτελώντας άφθονη τροφή για τους κροκόδειλοιυς.