Ο Αρκτικός λύκος (Canis lupus arctos), επίσης γνωστός ως ο λύκος Μέλβιλ νησί είναι ένα δυνατό υποείδος του γκρίζου λύκου μητρική στο καναδικό αρκτικό αρχιπέλαγος, από Μέλβιλ νησί σε νησί Ellesmere. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους υποείδη , διακρίνεται από τη βορειοδυτική λύκος από το μικρότερο μέγεθός της, πιο άσπρο χρώμα του, στενότερο κρανίου του, και μεγαλύτερα carnassials. από το 1930, υπήρξε μια προοδευτική μείωση του μεγέθους στην Αρκτική κρανία λύκος, η οποία είναι πιθανόν το αποτέλεσμα υβριδισμού λύκος-σκύλος.
Σε αντίθεση με την ηπειρωτική ομολόγους της, Ο Αρκτικός λύκος έχει ποτέ σοβαρά το κυνήγι ή επιδιώκεται, όπως η υψηλή Αρκτική κατέχει μερικά ανθρώπινων οικισμών. Ως αποτέλεσμα, η Αρκτική λύκος είναι σχετικά φοβάται τους ανθρώπους, και μπορεί να έπεισε να προσεγγίσει τους ανθρώπους σε ορισμένες περιοχές. Έχει κατά καιρούς ενεργήσει επιθετικά προς τους ανθρώπους. Otto Sverdrup έγραψε ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας Φραμ, ένα ζευγάρι λύκων επιτέθηκε ένας από τους συμπαίκτες του, ο οποίος υπερασπίστηκε τον εαυτό του με έναν πόλο σκι. Το 1977, ένα ζευγάρι των επιστημόνων προσεγγίστηκαν από έξι λύκους στο Ellesmere Island, με ένα ζώο πηδώντας σε ένα από τους επιστήμονες και βόσκουν ένα μάγουλο. Ένας αριθμός των συμβάντων που σχετίζονται με επιθετική λύκοι έχουν συμβεί στο ειδοποίησης, Νούναβουτ, όπου οι λύκοι έχουν ζήσει σε άμεση γειτνίαση με τον τοπικό μετεωρολογικό σταθμό για δεκαετίες και να γίνει συνηθισμένο για τους ανθρώπους.
Ο λύκος της Αρκτικής περιγράφηκε για πρώτη φορά ως ξεχωριστό υποείδος από Βρετανός ζωολόγος Reginald Pocock το 1935, αφού εξέτασε ένα μόνο κρανίο από Melville Island. Από το 2005,ο λύκος της Αρκτικής εξακολουθεί να αναγνωρίζεται ως ένα ξεχωριστό υποείδος από MSW3 . Ωστόσο, μελέτες που έγιναν σχετικά με την Αρκτική λύκος αυτοσωματικό μικροδορυφορικού DNA και δεδομένα μιτοχονδριακού DNA δείχνουν ότι η Αρκτική λύκος δεν έχει μοναδική απλοτύπων, υποδεικνύοντας έτσι ότι ο εποικισμός του Αρκτικού Αρχιπελάγους από την ηπειρωτική χώρα της Βόρειας Αμερικής ήταν σχετικά πρόσφατη, και ως εκ τούτου δεν αρκεί για να δικαιολογεί θέση υποείδους.Ωστόσο, η έρευνα των Chambers et al. (2012), που απέρριψε τη γενετική ακεραιότητα του λύκου Αρκτική έγινε αμφιλεγόμενη, αναγκάζοντας το USF & WS να αναθέσει την αξιολόγηση από ομοτίμους αυτό, γνωστό ως NCAES (2014). Αυτή η αξιολόγηση από ομοτίμους από τις πολυάριθμες ρωγμές στην έρευνα, όπως η λανθασμένη συγχώνευση των παράκτια π.Χ. νησί λύκους με την ενδοχώρα Canis lupus nubilus καθώς υποδηλώνει ότι γκρίζων λύκων δεν έζησαν ποτέ στο ανατολικό τρίτο των ΗΠΑ, κ.λπ., και έτσι κατέληξε ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι οι θάλαμοι «επανεξέταση» δεν είναι αποδεκτή ως συναίνεση επιστημονική γνώμη ή βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές ".
Αρκτικός λύκος
Canis lupus arctos PO.jpg
Γ l. arctos, Parc Omega, Κεμπέκ, Καναδάς
επιστημονική ταξινόμηση
Βασίλειο: Animalia
Φύλο: Chordata
Κλάση: Θηλαστικών
Παραγγελία: σαρκοφάγα ζώα
Οικογένεια: Κυνίδες
Γένος: Canis
Είδος: Γ λύκος
Υποείδη: Γ l. arctos
τριώνυμος όνομα
Arctos Canis lupus
Pocock, 1935
Αρκτική Wolf
Σε αντίθεση με την ηπειρωτική ομολόγους της, Ο Αρκτικός λύκος έχει ποτέ σοβαρά το κυνήγι ή επιδιώκεται, όπως η υψηλή Αρκτική κατέχει μερικά ανθρώπινων οικισμών. Ως αποτέλεσμα, η Αρκτική λύκος είναι σχετικά φοβάται τους ανθρώπους, και μπορεί να έπεισε να προσεγγίσει τους ανθρώπους σε ορισμένες περιοχές. Έχει κατά καιρούς ενεργήσει επιθετικά προς τους ανθρώπους. Otto Sverdrup έγραψε ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας Φραμ, ένα ζευγάρι λύκων επιτέθηκε ένας από τους συμπαίκτες του, ο οποίος υπερασπίστηκε τον εαυτό του με έναν πόλο σκι. Το 1977, ένα ζευγάρι των επιστημόνων προσεγγίστηκαν από έξι λύκους στο Ellesmere Island, με ένα ζώο πηδώντας σε ένα από τους επιστήμονες και βόσκουν ένα μάγουλο. Ένας αριθμός των συμβάντων που σχετίζονται με επιθετική λύκοι έχουν συμβεί στο ειδοποίησης, Νούναβουτ, όπου οι λύκοι έχουν ζήσει σε άμεση γειτνίαση με τον τοπικό μετεωρολογικό σταθμό για δεκαετίες και να γίνει συνηθισμένο για τους ανθρώπους.
Ο λύκος της Αρκτικής περιγράφηκε για πρώτη φορά ως ξεχωριστό υποείδος από Βρετανός ζωολόγος Reginald Pocock το 1935, αφού εξέτασε ένα μόνο κρανίο από Melville Island. Από το 2005,ο λύκος της Αρκτικής εξακολουθεί να αναγνωρίζεται ως ένα ξεχωριστό υποείδος από MSW3 . Ωστόσο, μελέτες που έγιναν σχετικά με την Αρκτική λύκος αυτοσωματικό μικροδορυφορικού DNA και δεδομένα μιτοχονδριακού DNA δείχνουν ότι η Αρκτική λύκος δεν έχει μοναδική απλοτύπων, υποδεικνύοντας έτσι ότι ο εποικισμός του Αρκτικού Αρχιπελάγους από την ηπειρωτική χώρα της Βόρειας Αμερικής ήταν σχετικά πρόσφατη, και ως εκ τούτου δεν αρκεί για να δικαιολογεί θέση υποείδους.Ωστόσο, η έρευνα των Chambers et al. (2012), που απέρριψε τη γενετική ακεραιότητα του λύκου Αρκτική έγινε αμφιλεγόμενη, αναγκάζοντας το USF & WS να αναθέσει την αξιολόγηση από ομοτίμους αυτό, γνωστό ως NCAES (2014). Αυτή η αξιολόγηση από ομοτίμους από τις πολυάριθμες ρωγμές στην έρευνα, όπως η λανθασμένη συγχώνευση των παράκτια π.Χ. νησί λύκους με την ενδοχώρα Canis lupus nubilus καθώς υποδηλώνει ότι γκρίζων λύκων δεν έζησαν ποτέ στο ανατολικό τρίτο των ΗΠΑ, κ.λπ., και έτσι κατέληξε ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι οι θάλαμοι «επανεξέταση» δεν είναι αποδεκτή ως συναίνεση επιστημονική γνώμη ή βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές ".
Αρκτικός λύκος
Canis lupus arctos PO.jpg
Γ l. arctos, Parc Omega, Κεμπέκ, Καναδάς
επιστημονική ταξινόμηση
Βασίλειο: Animalia
Φύλο: Chordata
Κλάση: Θηλαστικών
Παραγγελία: σαρκοφάγα ζώα
Οικογένεια: Κυνίδες
Γένος: Canis
Είδος: Γ λύκος
Υποείδη: Γ l. arctos
τριώνυμος όνομα
Arctos Canis lupus
Pocock, 1935
Αρκτική Wolf
| Trinomial name | |
|---|---|
| Canis lupus arctos Pocock, 1935http://en.wikipedia.org/wiki/Arctic_wolf |
